1947, Amsterdam
Zijn zeefdrukken hebben een ver doorgevoerde strakke grafische vormgeving, waarbij het gebruik van grote vlakken overheerst met als resultaat een suggestieve geabstraheerde kijk op de werkelijkheid.
Vitaliteit en vergankelijkheid vinden we als onlosmakelijke tegenpolen terug in het werk van Marcus van Hoorn.
Op een dynamische prent met de titel 'water en Wind' trotseert een zeilschip in volle actie de elementen.
Op de verstilde tegenhanger met de titel 'De Tand des Tijds' ligt het karkas van een vissersboot onder invloed van weer en wind en de eeuwige cyclus van eb en vloed te vergaan in het slib.