Kunstkaart
Op een dag kom ik het atelier van Raymond binnen, er hangt een eerste opzet voor een schilderij. Laten we zeggen dat er een jongetje voor een muurtje staat met een voetbal in z'n hand. De volgende dag kom ik terug. Er is aan het schilderij gewerkt. Het jongetje heeft een regenjas aan, de bal is weg, de muur is gehalveerd. De dag erna is er weer aan het schilderij gewerkt. Achter het muurtje staat nog een andere jongen en er is rechts een huis bijgekomen.
De regenjas van het jongetje is weer verdwenen en hij heeft nu een korte broek en een T-shirt met korte mouwen aan. Het lijkt net of de dingen die er zich afspelen elk moment veranderen. Het is maar net op welk tijdstip je gaat kijken wat je toevallig te zien krijgst. Een volgend moment is die ene jongen weer vertrokken, is er een huis bijgegouwd, is het de dag dat de vuilnis wordt opgehaald, heeft het jongetje een zwarte vogel op z'n schouder. Zolang er aan gewerkt kan worden gaat dit door, totdat het schilderij moet worden afgestaan voor een tentoonstelling. Dan gaat, zo lijkt het, definitief de sluiter dicht, wordt dit moment bevroren. Maar ook dat is schijn, want als het werk terug komt in het atelier wordt er uit alle macht geprobeerd, een daarvoor wordt heel verfijnd gereedschap gebruikt, die sluiter weer open te pulken, het moment weer te ontdooien. Soms lukt dat maar voor een gedeelte van het beeld. een andere keer lukt het helemaal niet en wordt het doek gesloten met een grote witte kwast of het is zoals het is, het moet dan maar zo.
"Formele overwegingen", als ik me goed herinner.. Kolder natuurlijk. Ik kan me daar niets bij voorstellen. Niet te veel naar luisteren. De kunstenaar weet veel te goed wat hij doet, dat maakt het voor hem zo gecompliceerd en voor mij, als kijker zo gemakkelijk. Het beeld op het schilderij is het vertrekpunt om me een wereld voor te stellen waar van alles gebeurd en is gebeurd. De kunstenaar is daar al geweest en heeft na lang wikken en wegen mij het, volgens hem, beste beeld aangereikt om mee te beginnen die wereld behoedzaam binnen te gaan. Begin maar!
Jans Muskee