Kunstkaart

Een van de bekendste kabukitheaters: Kabukiza in Ginza (Tokio) Kabuki is een traditionele Japanse vorm van theater die is ontstaan tijdens de Edo-periode. Kabuki was een kunstvorm van de stadslui en niet van de hogere sociale klassen. De sociale hogere klassen hadden No als kunstvorm. De stukken van kabuki gaan over historische gebeurtenissen, morele conflicten in de liefde tussen man en vrouw. De kabuki-acteurs gebruiken een gevormde taal, die zelfs voor Japanners soms moeilijk te begrijpen is. Ze spreken met een monotone stem en worden begeleid door traditionele Japanse instrumenten. Het kabukipodium is een roterend podium. Het is uitgerust met verschillende gadgets, zoals valse muren en vloeren waardoor de acteurs kunnen verdwijnen en weer verschijnen. Ze hebben ook een voetgangersbrug die van het podium door het publiek gaat. In het begin van kabuki-stukken speelden zowel mannen als vrouwen. Later in de Edo-periode verbood Tokugawa Ieyasu het acteren door vrouwen. Een beperking die tot de dag van vandaag nog van toepassing is. Daarom zijn verschillende kabuki-acteurs gespecialiseerd in het spelen van vrouwenrollen (oyama of onnagata). Tijdens de kabukivoorstellingen roepen de fans, tijdens korte pauzes, de namen van hun favoriete acteurs.