Kunstkaart

Eindexamenperformance: Het is een performance van 15 tot 30 minuten. Ik maak gebruik van een camera, een beamer en theaterlampen. Een publiek van ongeveer 20 mensen. Zij kijken naar de zijkant van mij en van de camera en zien mij van voor geprojecteerd op de muur. Ik praat tegen de camera en mijn projectie praat tegen het publiek. Soms richt ik mij wel rechtstreeks tot het publiek. Een andere keer ga ik op, in de projectie en trek ik mijn eigen aanwezigheid in twijfel. De tekst gaat over de feitelijkheid van de situatie en ligt in grote lijnen vast. Juist door die feitelijkheid kan ik het perspectief, in hoe we gewend zijn naar de dingen te kijken, veranderen. Hier en daar improviseer ik, afhankelijk van de groep als geheel en de individuen binnen die groep. De performance gaat over ‘het er zijn.’ Hoe is het om iets te zijn? Is mijn tweedimensionale projectie net zo echt als ik? Op een speelse en luchtige manier neem ik het publiek mee op onderzoek naar het verschil tussen de representatie van de werkelijkheid en de werkelijkheid zelf. Wat is die werkelijkheid en wat verschijnt er aan ons? Hoe zien wij de dingen en hoe kunnen wij ze anders zien? Ik geef geen antwoorden. Ik stel vragen, die overigens nooit letterlijk zijn. Ik benoem dingen om ze vervolgens te relativeren. Het ‘er zijn’ met het publiek in de ruimte vind ik heel fascinerend. Tegenover de groep, voor de groep en met de groep.