Kunstkaart

We hebben als mensen middels 6000 jaar bouwen en breken een omgeving gecreëerd, een thuis. Maar hoe zien we dit thuis? In het dagelijkse leven accepteer ik geregeld de omgeving als een vaststaand feit. Op sommige momenten ervaar ik de omgeving echter als hyper realistisch aanwezig. Dat hyperrealistische beeld stelt mij vragen over: of dat wat er is goed is, of dat de omgeving werkt zoals deze bedoeld was en hoe we als mensen in deze omgeving passen. Vallen we er in weg, is deze omgeving een geïntegreerd verlengde van ons zelf, of komen we er juist uit los?