Kunstkaart

London, metro herfst 2019. We toeren door donkere tunnels van het ene punt naar een ander. punt. De stad leeft boven onze hoofden, boven onze pet. We bewegen snel voorwaarts terwijl we ons schrap zetten, rots vast, bewegingloos en onbewogen. Als haringen in een tonnetje, ordentelijk gerangschikt naast elkaar. Ten alle tijden elk oogcontact vermijden. Op een bepaalde manier zijn we tot elkaar veroordeeld, verenigd in onze vreemdheid voor elkaar. Ontelbare levens en verhalen gehuld in stilte. Grommende motoren en het piepen van de dansende cabines overstemmen de gedempte conversaties, het zuchten, een hoestje, een gaap en een wanhopige tjilp. Ingepakt in een metalen doos op wielen. Mak als een lammetje. Ik heb 6 maanden aan dit schilderij gewerkt. Het was een intensief proces. In de herfst van 2019 was ik onderdeel van deze scene en nam mijn camera om dit alledaagse stukje leven, behalve de vogel, vast te leggen. In de lente van 2021, besloot ik dit beeld te bewerken tot een moderne allegorie. Deze hedendaagse moment opname onthult veel over hoe we ons zelf bewegen in het publieke leven. We hebben manieren gevonden om ons zelf te handhaven in alles wat we moeten doorstaan in ongewenste sociale situaties. In grote groepen handelen we als een systeem, als een organisch maar strak georganiseerde bijenkorf. Afwezigheid van geest is de sleutel hier. Een aanwezig bewustzijn maakt dat je het waarschijnlijk zou willen ontvluchten, zoals deze vogel. Underground is onderdeel van de Brave New World serie.