De Haarlemse kunstenaar Bert Maurits (1960) was op de lagere school al een talentvolle tekenaar die op zijn vrije woensdagmiddagen liever het Frans Hals museum bezocht dan te gaan voetballen.
Het was dan ook niet verbazingwekkend dat hij koos voor een carrière als kunstenaar en in de loop der jaren een volledig eigen stijl ontwikkelde.

Hij put uit het reservoir aan schilderstijlen en gebruikt deze mix om tot een eigen beeldtaal te komen die raakvlakken heeft met zowel het figuratieve Expressionisme als de Popart.

De thematiek binnen zijn werk zijn in de regel mensfiguren en landschappen.
De enige beperking die hij zichzelf oplegt is dat de aanleiding voor een tekening of schilderij een herkenbaar beeld moet zijn.

Of, zoals hij dat zelf zegt:"Ik heb een herkenbaar beeld nodig als vertrekpunt voor een schilderij. Binnen die figuratieve grens is wat mij betreft alles mogelijk. Ik maak dan ook gebruik van alle mogelijke technieken om uiteindelijk tot een interessant beeld te komen."
Het afgelopen 2 jaar waren in het vrije werk portretten, naakten en landschappen de meest terug komende onderwerpen.

Bert Maurits schildert zowel met acryl- als olieverf, maar past ook grafische technieken toe binnen het schilderij. Daarbij wijdt hij soms meerdere series aan 1 thema.
Hij probeert de grenzen van het figuratieve beeld zo te verschuiven tot er een interessant schilderij ontstaat,

'leven blazen in een plat vlak is de kunst'.
Het thema / onderwerp is uiteindelijk alleen maar de aanleiding om de penselen te laten roffelen. Momenteel werkt hij aan een serie schilderijen met mensfiguren als uitgangspunt.
Afbeeldingen uit het eigen archief of foto's uit de krant of bladen kunnen hiervoor een inspiratiebron zijn

Hij exposeert vanaf 1995 regelmatig in Nederland en in het buitenland en sloot zich aan bij de Haarlemse kunstenaars vereniging KZOD; Kunst Zij Ons Doel.