Nanouk Weijnen (Velp 1973) groeide op tussen de Friese paarden uit de stoeterij van haar ouders. Niet zo verwonderlijk dus dat ze aan het begin van haar carrière in eerste instantiealleen deze gracieuze dieren ging schilderen. Op monumentale doeken, want Nanouk schildert groot en realistisch. Later volgden er meer landbouwhuisdieren zodat ook kippen, varkens en konijnen hun plek vonden in haar oeuvre.
In het werk van Nanouk draait alles om de emotie die een dier oproept. Haar dieren, die zo uit het doek lijken te stappen, zijn geschilderd als individuen met menselijke expressies en herkenbare karaktertrekken. Die humanisering van de dieren representeert Nanouks maatschappelijke visie. Nanouk: De mens laat het dier geen dier meer zijn. Dieren zijn compleet gedomesticeerd en worden vaak op nietsontziende wijze gebruikt als koopwaar. De afstand tussen mens en dier lijkt groter dan ooit."
Nanouk schildert qua lichtgebruik in de traditie van de oude meesters. Ze werkt met olieverf, laag op laag, waardoor haar werk veel diepte krijgt.
De sculpturen van Nanouk boetseert ze in was of klei en worden volvolgens in brons gegoten.
Nanouk Weijnen studeerde aan de kunstacademie te Tilburg, volgde de lerarenopleiding tekenen en schilderen in Nijmegen en deed beeldhouwkunst aan de Academie voor Beeldende kunst in Neerpelt, België. Nanouk werkt autonoom en in opdracht. Ze exposeert in binnen- en buitenland.
www.nanoukweijnen.nl
