KvK nummer: 34340411
Stella Veldkamp (Amsterdam, 1960), beeldend kunstenaar, genoot haar opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie. Haar werk is vertegenwoordigd in een groot aantal gemeentelijke collecties, in musea en in de collecties van vooraanstaande particuliere verzamelaars.
TOELICHTING OP EIGEN WERK / Amsterdam, maart 2012
Mijn beeldende kunst, bestaande uit schilderijen, tekeningen en installaties, is opgebouwd d..m.v. collageachtige taferelen en pictografische beeldelementen. Haar oorsprong ligt in de tijd dat ik de paardendressuursport professioneel beoefende, voorafgaande aan mijn kunstenaarsschap. De vaak manshoge herten en honden refereren hier nog aan en zijn met de ‘bomen’ de drie belangrijkste beeldelementen in mijn werk.
De lijnvoering is direct en ondoorbroken en het palet wordt veelal opgebouwd uit blauwen en grijzen, waarmee ook schaduw wordt gesuggereerd. De verfbehandeling is droog en egaal en kenmerkend voor mijn werk is een vaak toegepast omgekeerd perspectief binnen de kadrering die bijdraagt aan de verstoorde maatverhouding van het totaalbeeld.
Associaties zijn er met de verhalen over ‘Alice’ van Lewis Caroll, vanwege de continu andere dimensie. Alice grootste wens in ‘Alice in Wonderland’ is om als een telescoop in en uit te kunnen schuiven, wat door, zonder zich al te strikt te storen aan eenheid van plaats en handeling, de schrijver wordt verwezenlijkt. Hetzelfde geldt voor mijn werk. Het is dan niet gek om als hert in een kamer te zijn en dan plotseling in een bos te verschijnen, waar op elke berkenstam emblemen zijn geplaatst. Alles loopt in elkaar over, net zoals wij dromen en net zo als kinderen spelen. Ik zoom in en uit naar eerder gemaakte werken. In de periode vanaf 1989 tot heden werk ik ook op klein formaat (18 x 13 cm. en 18 x 18 cm.). Deze serie schilderijen, pictografische elementen als dagboeknotities en tevens bedoeld als onderzoek voor verder te maken werken, hebben inmiddels geresulteerd in een reeks van ruimte vullende installaties. ‘In Transit’ (1998, Hotel Winston, Amsterdam) was zo’n ruimte vullende installatie waar berkenstammen van plafond tot vloer van een hotelkamer waren geklemd en waarop ruim 50 schilderijen waren gemonteerd. Wat ik daar in drie dimensies heb gedaan heeft geleid tot twee dimensionale collages, schilderijen en tekeningen, zonder de illusie van een derde dimensie te verliezen. Voorbeelden hiervan zijn o.a. ‘Silver’ (2008), 'Happenstance' (2009) en recenter 'Welcome' (2010), die ik graag nader wil toelichten.
‘Silver’ (2008) heeft het formaat van 180 x 140 x 5 cm. en is opgebouwd door verschillende lagen olieverf en zilveren alkydverf op linnen.
Op het 1e plan is vanuit een kikkerperspectief frontaal de torso van een hond te zien. De zwarte ‘hazewind’ met witte bef domineert met op geheven hoofd van links driekwart tot rechtsonder het beeld. Zowel de vorm van de witte bef als de glans op de vacht, grijze partijen in de zwarte vacht geven de hond diepte. De vlakken zijn egaal, zonder penseelstreek geschilderd. De zwarte vorm van de hond wordt omlijnd door een witte contour die geleidelijk opgaat in de achtergrond.
Op het 2e plan zijn er berkenstammen te zien die met zwarte contouren van boven naar onder en van links naar rechts en zelfs ook voor de hond het beeld vullen. Waar normaliter takken zijn, hangen nu schilderijen alsof ze met boom en al zijn meegegroeid. Iconografische beeldspraak en verworven en verwijzend door en naar eerder gemaakte werken. Één van de stammen is diagonaal van linksboven naar midden onder in het kader geplaatst en versterkt hierdoor de positie van de hond op de voorgrond. De stammen zijn links wit en rechts zilver van kleur en hebben horizontale zwarte arceringen met boven een witte en onder een grijze flankerende lijnen, die ook terugkomen in de geschilderde emblemen. Door dat rechts enkele bomen voor de hond, dus op het 1e plan zijn geplaatst neemt het perspectief in de compositie daar een andere wending. Dit effect wordt nog eens versterkt door een groter embleem op de boomstam in de rechter onderhoek.
Op het 3e plan is de achtergrond. Door transparante witte lagen, die samenkomen met de witte contour van de hond, over een onderliggend grijs te schilderen krijgt de achtergrond diepte en verbindt deze met elkaar. De titel verwijst o.a. naar het gebruik van zilveren alkydverf op de stammen en de glanzende uitstraling van het geheel.
‘Happenstance’ (2009) is voortgekomen uit eerder gemaakt werk, zoals n.a.v. de tekening ‘Air’ (2005) welke ik met het Verdrag van Kyoto in mijn hoofd, gemaakt heb. In ‘Happenstance’ echter gaat het niet zo zeer over het broeikas effect en de gevolgen daar van, maar meer om de hond die, desolaat of niet, een centrale positie in neemt. De eerder genoemde Lewis Caroll was diegene die de woorden ‘happen’ en ‘circumstance’ samenvoegde tot het woord ‘happenstance’, wat in het Nederlands ongeveer betekend; een toevallige gebeurtenis die ook gepland had kunnen zijn en daarmee dus niet zo toevallig meer is als het ogenschijnlijk leek. Deze tegenstrijdigheid binnen één woord beschrijft letterlijk mijn schilderij welke het zwarte silhouet van een hond toont te midden van een telescopisch landschap en atmosfeer, vormgegeven door boomstronken en gouden bollen. Niet duidelijk is of de hond je aankijkt of van je vandaan. Mijn keuze om juist dit schilderij in de serie ‘Het Schaduwrijk’ in de 'Kleine Zaal' van de Vishal in Haarlem te tonen is dus niet zo verwonderlijk, gezien haar ‘dubbele’ of wel ‘schaduwrijke’ kant.
'Welcome' (2010) heeft hetzelfde formaat als eerder vervaardigde schilderijen zoals 'Trinity of the Della Casa' (2007), 'Silver' (2008) en liggend 'Happenstance' (2009), namelijk 180 x 140 x 5 cm. en is net als eerder genoemde werken geschilderd met olieverf en alkydverf op linnen. Bewust heb ik er voor gekozen het formaat aan te houden, waardoor er door de jaren een serie is ontstaan. Uitgangspunt bij het schilderij 'Welcome' was de grote tekening 'Dear' (2004). Ook bij 'Welcome' is het zichtpunt van onderaf, maar ditmaal gefocust op een Greyhound in de deuropening. Toonde het hert zich in 'Dear' nog enigszins halsstarrig, wat met zo'n groot gewei op zijn kop wel te begrijpen valt, de greyhound in 'Welcome' daarentegen draagt deze last niet met zich mee en kijkt en wacht met spanning af naar dat wat komt. De ruimte binnen wordt gesuggereerd door aan weerzijde van het middenpad een fonkelend 'gras' tapijt met daarachter de muur en de wijd openstaande deur. Door een onderschildering van oker oogt het wit van de muur iets gelig waardoor de ruimte echt verlicht lijkt. Deur en deurpost, de schaduw van de hond en het schors op de grijze bomen zijn, over een transparant zwart, structureel gearceerd met aluminium alkyd-verf, waardoor voor en achtergrond een eenheid vormen. Ook worden de zwarte contouren in het schilderij, net als bij voorgaande werken, consequent geflankeerd door rechts en onder met dezelfde aluminium alkyd-verf en polair daarvan, links en boven, een witte lijn. Het beoogde effect is enorm. Het geeft het schilderij extra diepte en vooral bij het 'gras' tapijt doet het de ogen tintelen.
SV
