Twee kleine hertjes die verbonden zijn met een glazen hart, een vogel met een poppenlijf, rode vloeistof in spuiten met vogelpoten: ik maakt sculpturen die intuïtief een eigen logica bezitten. Ze ontlenen vanzelfsprekendheid aan hun schoonheid en het begrip schoonheid is relatief. In mijn werk wil ik de verschrikkingen van het uiterlijk dat hoort bij deze tijd –de spookachtige leegheid achter het beeld van perfecte schoonheid- aan de kaak stellen.
Het is voor mij een uitdaging om de combinatie te vinden in het lelijke en het schone dat in strijd is met elkaar. Ik word gefascineerd door de schimmige grens tussen het goede en het kwade. Verschijnselen die thuishoren in een wereld die wij verafschuwen, maken mij alert. Momenteel maak ik installaties, foto’s en sculpturen waarin ik wil balanceren tussen aantrekken en afstoten, tussen leven en dood en tussen lelijk en mooi.