Ik laat mij inspireren door gebeurtenissen uit de media/ actualiteit maar ik put ook uit eigen herinneringen, ervaringen, beelden en emoties. Ik onderzoek en vertaal die beelden uit mijn herinnering, ga daar de confrontatie mee aan. Mijn sculptings zijn soms een felle aanklacht tegen egoïsme, machtsmisbruik, geweld, liefdeloosheid. Van de andere kant kunnen zij een pleidooi voor tederheid, bescherming, gevoel en betrokkenheid.
Ik onderwerp mijzelf aan de impulsen uit het onbewuste, ook het collectieve onbewuste. Mijn werk kan verhalend zijn waarbij ik geen concessies doe aan mijzelf of mijn omgeving in de beeldkeuzes of ideeën die ik gebruik. Ik vind niet dat ik mijn werk moet uitleggen als deze ‘af’ zijn. Mijn geloof in het onaffe beeld is groot terwijl deze wel compleet is, het is zoals het is maar het mag wringen zowel voor mijzelf als voor de toeschouwer.

Ook de vraag Wat is identiteit? En hoe geef je hier uitdrukking aan? boeit mij in hoge mate.
Artistiek heb ik dit vertaald in diverse projecten en werken. Deze projecten hebben als uitgangspunt dat identiteit zich ontwikkelt (en dus ook kan veranderen) door een mix van ideeën, opvattingen, feiten, symboliek, artefacten en last not but least mensen.