Jan van Loon (1938) is een kunstenaar die niet gemakkelijk onder te brengen is in een bepaalde stroming in de beeldende kunst. Enerzijds sluit hij aan bij de Nederlandse figuratieve schilderstraditie, anderzijds is hij toch een hedendaagse zoeker naar verandering en vernieuwing. Dat uit zich ook in de variatie van thema's en technieken in zijn oeuvre.
Landschappen, waaronder veel zeestukken, portretten, figuurstukken en interieurs wisselen elkaar af in zowel olieverf als aquarel. Hij beweegt zich tussen naturalisme en abstractie, maar steeds blijft hij herkenbaar en eenvoudig. Regelmatig onderbreekt hij zijn normale werk om zich voor een bepaalde periode te wijden aan een speciale opgave. In de tachtiger jaren exposeerde hij met een serie olieverven en aquarellen geinspireerd op het reizen.
Een tijdje daarna heeft hij gedurende twee jaar toegang gehad tot enkele paviljoens op Marienkamp waar hij tekeningen maakte van licht-geestelijk gehandicapten tot diepgestoorden. Thuis in het atelier werden indrdukken verwerkt tot schilderijen. Uiteindelijk is de hele collectie in Marienkamp gebleven.
Een andere escapade was zijn IJslandproject, dat overigens nog niet tot een definitief einde is gekomen. Ogenschijnlijk hebben deze laatste aktiviteiten niets met elkaar te maken, maar zoals Diederik Kraaijpoel opmerkte: Jan van Loon is op zoek naar oergegevens, een bodem die net is ontstaan of mensen die iets "onafs"hebben.
De laatste tijd werkt hij aan een serie over Europese kustlandschappen.

opl. 1957-'61 Ac. Minerva Groningen
1961-'65 Kon Ac B.K. Den Haag (MOb)